-
1 ἐπι-κλάω
ἐπι-κλάω (s. κλάω), einbrechen, einbiegen; ἡ δε-ξιὰ περὶ τἡν κεφαλὴν ἐς τὸ ἄνω ἐπικεκλασμένη Luc. D. D. 11, 2; ἐπικεκλασμένος τὸν αὐχένα rhet. praec. 11; von den Wellen, ἐπ' ἀλλήλων ἐπικλωμένων κυμάτων Alciphr. 1, 1; vgl. Luc. Tox. 20. – Gew. übertr., φείσασϑαι δὲ καὶ ἐπικλασϑῆναι τῇ γνώμῃ οἶκτον λαβόντες, sich rühren, zum Mitleid bewegen lassen, Thuc. 3, 59, wie μὴ παλαιὰς ἀρετὰς ἀκούοντες ἐπικλασϑῆτε 3, 67; Sp., ἡ παροῦσα δυςτυχία τῷ Περικλεῖ περὶ τὸν οἶκον ἐπέκλασε τοὺς Ἀϑηναίους Plut. Pericl. 37; Them. 10 Phoc. 15 u. öfter; εἰς οἶκτον ἐπικλάσαι τοὺς ἀκούοντας Ael. H. A. 10, 36; εἴ πως ἐπικλασϑεῖεν τῇ γνώμῃ τὰ ὅπλα παραδοῦναι, am Muth geknickt werden, den Muth verlieren, Thuc. 4, 37; so ἐπεκλάσϑη allein, Plut. mul. virt. p. 300; – τὸ ἐπικεκλασμένον τῶν μελῶν, das Schmelzende, Luc. Demon. 12.
-
2 ἐπικλάω
A bend, in lit. sense only [voice] Pass., bend double, ἡ δεξιὰ περὶτὴν κεφαλὴν ἐπὶ τὸ ἄνω ἐπικεκλασμένη Luc.DDeor.11.2
; ἐπικεκλ. τὸναὐχένα Id.Rh.Pr.11
; ὕδωρ ἐπικλώμενον broken water, Id.Tox.20; ἐπ'ἀλλήλων -κλωμένων τῶν κυμάτων Alciphr.1.1
; also, to be bruised, Paul.Aeg.6.117.II. metaph., move to pity, Plu.Per.37; ἐ. τινὰεἰς ὀ̄ικτον Ael.NA10.36
:—[voice] Pass., Th.3.67; ἐ. τῇ γνώμῃ ib.59; ὑπ'εὐνοίης Hp.Ep.13
;πρὸς ὀ̄ικτον Jul.Or.2.90d
.2. shake the resolution of,τινά Plu.Oth.15
:—[voice] Pass., ἐπικλασθῆναι τῇ γνώμῃ to be broken in spirit, lose courage, Th.4.37; τὸ ἐπικεκλασμένον τῶν μελῶν effeminate, unmanly music, Luc.Demon.12.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπικλάω
-
3 ἐπικλάω
ἐπι-κλάω, einbrechen, einbiegen; von den Wellen. Gew. übertr., φείσασϑαι δὲ καὶ ἐπικλασϑῆναι τῇ γνώμῃ οἶκτον λαβόντες, sich rühren, zum Mitleid bewegen lassen; εἴ πως ἐπικλασϑεῖεν τῇ γνώμῃ τὰ ὅπλα παραδοῦναι, am Mut geknickt werden, den Mut verlieren; τὸ ἐπικεκλασμένον τῶν μελῶν, das Schmelzende -
4 επικλαω
I1) ломать, разбивать2) гнуть, сгибатьἐπικεκλασμένος τὸν αὐχένα Luc. — с согнутой шеей;
ἥ δεξιὰ περὴ τέν κεφαλέν ἐς τὸ ἄνω ἐπικεκλασμένη Luc. — закинутая вокруг головы правая рука3) перен. склонять, смягчать(ἐπικλῶσα γλυκυθυμία Plut.)
ἐ. τινα Plut. — внушить сожаление кому-л., разжалобить кого-л.4) перен. надламывать, лишать мужества, расслаблятьἐπικλασθῆναι (τῇ γνώμῃ) Thuc. — утратить мужество, пасть духом, но тж. быть растроганным;
τὸ ἐπικεκλασμένον Luc. — изнеженность, отсутствие мужестваIIArph. = ἐπικλαίω См. επικλαιω -
5 φειδομαι
(fut. φείσομαι - эп. πεφῐδήσομαι; aor. 1 ἐφεισάμην, эп. aor. 2 πεφῐδόμην, pf. πέφεισμαι)1) щадитьφ. τινος Hom., Aesch., Soph., Her., Thuc. — щадить кого(что)-л.;
φείσασθαι καὴ ἐπικλασθῆναι τῇ γνώμῃ Thuc. — сжалившись, дать пощаду2) быть бережливымμέ φείδεο σίτου Hes. — не жалей корма;
μήτε χρημάτων φ. μήτε πόνων Plat. — не жалеть ни средств, ни трудов;ἰδίᾳ τῶν ὄντων φ. Lys. — быть бережливым в личной жизни;φειδόμενος ὡς οὐδεὴς ἀνήρ Arph. — бережливый как никто;ἔπαινοι ἢ ψόγοι πάνυ πεφεισμένοι Luc. — весьма скупые похвалы или порицания;φειδόμενον βλέμμα или φειδόμενα ὄμματα Anth. — беглые взгляды;3) воздерживаться, избегать(τινος Pind., Xen.)
τοῦ λέγειν, ἃ μέ σαφῶς εἰδείη, φ. δεῖ Xen. — не следует говорить того, чего ты не знаешь достоверно;τὸ φειδόμενον, sc. ὀργῆς Plut. — подавляя гнев;φειδόμενος τῆς τοῦ λόγου ἀμετρίας Plut. — воздерживаясь от пространных речей;φείδου μηδὲν ὧν ἐπίστασαι Eur. — пускай в ход все свои знания;μέ φείδου, εἴ τι ἔχεις, διδάσκειν Xen. — учи всему, чему можешь
См. также в других словарях:
επικλώ — ἐπικλῶ, άω (AM) παθ. ἐπικλῶμαι, άομαι συγκινούμαι, κάμπτομαι, λυγίζω («καὶ μὴ παλαιὰς ἀρετάς... ἀκούοντες ἐπικλασθῆτε», Θουκ.) μσν. παθ. μοιράζομαι, μερίζομαι αρχ. 1. λυγίζω, κάμπτω, στρέφω 2. (για πρόσ.) φρ. «ἐπικλῶμαί τι» έχω κάτι λυγισμένο… … Dictionary of Greek